Osteopaat, fysio en een blauwe kont
Met de zwangerschap van Elin had ik al last van mijn bekken. Wonderbaarlijk genoeg ging het weg met precies 40 weken. De zwangerschap van Niene was zwaarder. Ik had eerder last van mijn bekken en het was ook pijnlijker. Maar ook hier trok het aan het einde van de zwangerschap weg, het kwam weer terug ná de zwangerschap, maar dat was nog te hebben. Al kon ik niet zelf opstaan van de bank en zitten/liggen/spelen op de grond was praktisch onmogelijk, omdat ik niet zelf kon opstaan en mijn bekken op slot ging.
Deze zwangerschap.... Tuurlijk geniet ik van het wondertje in mijn buik. Heerlijk weer die schopjes, de hik, het bewegen, de voorbereidingen, het dromen over hoe het kindje eruit komt te zien, wie het kindje is, wat hij gaat worden als hij groot is en hoe zijn leven eruit komt te zien.
Maar weer dat stomme bekken. Ik heb er al een blog over geschreven. Maar damn.. auw..
Afgelopen vrijdag naar de osteopaat geweest. Hij vroeg hoe het ging, niet goed dus.. Goed, de "harde" technieken werken bij mij niet en aangezien we de natuurlijk niet mogen forceren (je bekken en ruggenwervel veranderen wat van stand tijdens een zwangerschap, zeg maar als contra-gewicht voor je groeiende buik. Dus als je dat met geweld terug gaat duwen, zodat het voor mij geen pijn meer doen omdat nu mijn botten over elkaar gaan, heb je kans dat je de dingen erger maakt en straks na de zwangerschap verder van huis bent.)
Maar de "zachte-technieken" zouden misschien wel kunnen werken. Dus dat geprobeerd en inderdaad de pijn is minder! Tnx doc!
Zaterdag zelfs een pijn-vrije dag gehad, tot 's avonds. Het schoot in mijn bil. Ik had het gevoel op een knikker te zitten en mijn rechterbeen kreeg ik met geen mogelijkheid meer opgetild. Dus hup, op de bank en hopen dat met rust het wat over zou gaan. Niet dus.
Vandaag naar de fysio gegaan. Mijn rechterbeen doet nog steeds niet zo goed mee. Heb weer hulp nodig met opstaan en het doet gewoon heel veel PIJN!!
Vandaag naar de fysio gegaan. Mijn rechterbeen doet nog steeds niet zo goed mee. Heb weer hulp nodig met opstaan en het doet gewoon heel veel PIJN!!
De fysio moest even onderzoeken wat het was en ik moest op mijn rug op dat bed gaan liggen. Duwt ze op mijn bekken, ik ging door de grond. Dank je! Na 5 dagen pijn-vrij te zijn qua bot pijn...
De tranen stonden in mijn ogen. "ja, het is wel wat instabiel." Dat was haar bekken-diagnose. Goh, daarvoor ben ik hier niet! Ik wil die stomme pijnlijke knikker uit mijn kont hebben!! Voor dat bekken ben ik bij iemand anders...
Ik moest op mijn zij liggen. Ze duwt met haar vingers in mijn bil, lekker die spieren die over het zit-bot rollen. Een pijnprikkel in je schouder is nog een lachertje tegenover de pijn die ik toen voelde...
Omdat de pijn niet hetzelfde was als de knikkerpijn die ik voel bij het zitten, is het niet de spier in mijn bil, maar het einde van een band tussen het bekken en mijn baarmoeder. Daar valt dus niets aan te doen, behalve wat oefeningen... Fijn nog 19 weken een knikker in mijn kont, niet meer mijn been kunnen gebruiken. Damn waarom kan ik niet gewoon zwanger zijn.
Het doet f*cking hell gewoon echt zeer!!! Ik ben het zat!
Als je het helemaal hebt gehaald tot hier heb ik echt bewondering voor je! Bedankt voor het lezen van deze klaagblog.
reacties (0)